Kontrolowana samotność

Ludzie są naprawdę bardzo różni. Różnią się charakterami, osobowościami, pragnieniami. Każdy potrzebuje czegoś innego i pragnie czegoś innego. Dlatego wart nastawić się na to, że jeden człowiek życia sobie nie wyobraża bez tłumnego towarzystwa, a drugi pragnie samotności i nie może się doczekać kiedy chociaż na parę dni zostanie całkiem sam ze sobą i swoimi myślami, emocjami i pragnieniami. Szczególnie kobiety, które mają na głowie utrzymanie domu, prace zawodową, wychowanie dzieci i jeszcze oczywiście swoistego rodzaju opiekę nad partnerem pragną od czasu do czasu samotności kontrolowanej. I tak na przykład kiedy partner jedzie na ryby, biorą sobie wolne w pracy, dzieci eksportują do dziadków i wreszcie mają możliwość przeżycia swojej upragnionej chwili kontrolowanej samotności. I chociaż normalnie cieszą się na nią jak dzieci, to kiedy już przychodzi co do czego, kobiety pragną żeby ich najbliżsi jak najszybciej wrócili, ponieważ bez nich jest po prostu, źle, pusto, cicho i nie tak jak być powinno. Warto wiedzieć, że chociaż codzienność bywa naprawdę trudna, stresująca, uciążliwa i po prostu wyczerpująca, to samotność jest tak naprawdę o wiele gorsza. Szybciej można przywyknąć do przebywania w gwarnym, rozbrykanym towarzystwie, niż w cichym, pustym i niebywale przez to smutnym domu, w którym nikt nikogo nie nawołuje, nie wybucha śmiechem i nie zaczepia się wesoło. Samotność raczej zasmuca i przygnębia, zamiast nieść ukojenie i odpoczynek raczej dręczy i zasmuca. Bardzo ważne jest więc to, aby w miarę możliwości samotności po prostu unikać i cieszyć się bliskością ważnych dla nas osób.