Jesteśtutaj: Home > Samotność > Kiedy samotność gnębi

Kiedy samotność gnębi

Wyjątkowe okoliczności wywołują w człowieku wyjątkowe pragnienia. I tak na przykład wielu ludzi po stracie najbliższego partnera staje się tak bardzo poranionymi ludźmi, że nie chce mieć najmniejszego nawet kontaktu z innymi. Należy takie zachowania przede wszystkim uszanować. Każdy z nas ma inną odporność na ból. Każdemu potrzeba naprawdę całkiem innych przeżyć, żeby zapragnąć wycofania. Jednym starczy zdrada drugiego człowieka, aby na długie miesiące, czy nawet lata zamknąć się w sobie, a innymi wstrząśnie na przykład dopiero śmierć i przeżywanie żałoby. Bardzo wartościowe jest to, że każdy człowiek doskonale zdaje sobie sprawę z tego, czego tak naprawdę mu potrzeba. Jedni w obliczu trudnych sytuacji starają się otaczać jak największą ilością ludzi i gwarnych sytuacji, inni wycofują się i jedyne czego pragną to spokoju i możliwości zostania sam na sam ze swoimi uczuciami, myślami, emocjami i wszystkimi zalewającymi ich wspomnieniami. Warto po prostu uszanować decyzje podejmowane przez ludzi, niezależnie od tego dlaczego są właśnie takie a nie inne. Kiedy samotność zaczyna człowiekowi dokuczać, zawsze znajdzie sposób żeby z niej wyjść. Jednak kiedy potrzebuje się samotności, a otoczenie nie chce na nią pozwolić można sobie zrobić naprawdę wielką emocjonalna krzywdę. Warto także wiedzieć, że im wcześniej będziemy reagowali na nasze najróżniejsze stany emocjonalne tym lepiej dla nas. O wiele szybciej zawsze można dojść do równowagi i po prostu lepiej zacząć funkcjonować. Samotność nie musi być zła, jeśli tylko jest w granicach rozsądku.

Tagi: ,

Comments are closed.